หญ้ามอริชัส ถือเป็นหญ้าที่เป็นพืชอาหารสัตว์อีกชนิดหนึ่งที่นิยมปลูก หญ้ามอริชัสเป็นหญ้าที่อยู่ในตระกูลเดียวกับหญ้าขนแต่มันเจริญเติบโตได้ช้ากว่าหญ้าขน
ลักษณะของหญ้ามอริชัสคือมีลำต้นที่กลวง มีขนมากกว่าหญ้าขน ต้นอวบน้ำใบดก มีลักษณะเป็นกอสูงราว 50-60 เซนติเมตร สามารถขึ้นได้ดีในพื้นที่น้ำไม่ท่วมขังและมีฝนชุก แต่มีข้อเสียคือไม่ติดเมล็ด ไม่ทนต่อการเหยียบย่ำของสัตว์
การปลูกและการขยายพันธุ์ เนื่องจากหญ้ามอริชัสไม่สามารถติดเมล็ดได้ จึงต้องใช้วิธีขยายพันธุ์ด้วยการใช้เถาปลูก โดยการเลือกตัดลำต้นที่ติดข้อตั้งแต่ข้อที่่ 3-4 ข้อ แล้วนำมาปักชำหลุมละประมาณ 2-3 ท่อนต่อหลุม โดยเว้นระยะห่างระหว่างหลุมประมาณ 40 เซนติเมตร หลักจากงอก 80-90 วันแล้ว ควรตัดทุก ๆ 40-45 วัน หากจะให้ดีควรปลูกร่วมกันกับถั่วลาย โดยใช้ถั่วลายในปริมาณ 2 กิโลกรัมต่อไร่จึงจะดี และควรใส่ปุ๋ยเพื่อให้เกิดความอุดมสมบูรณืด้วย
การใช้ประโยชน์ สามารถตัดให้สัตว์เคี้ยวเอื้อง เช่น โค กระบือกินได้เมื่อ เมื่อปลูกหญ้ามอริชัสได้อย่างน้อยเมื่ออายุ 80 วัน หรืออาจใช้วิธีทำหญ้าหมัก เพื่อเก็บรักษาไว้เป็นอาหารสัตว์ก็ได้ หญ้าขนมีโปรตีน 10 กว่าเปอร์เซนต์ และโค กระบือก็ชอบกินมาก นอกจากโปรตีน ไขมัน กาก แป้ง แล้ว ก็มีแร่ธาตุอื่น ๆ ที่เหมาะสมที่จะใช้เป็นอาหารสัตว์ให้กับโค กระบือ อย่างมาก หากมีพื้นที่ในการปลูกที่เหมาะสม
